BCS Diploma එකේ විභාගේ කරල ඉවරවෙලා අපි ට්‍රිප් එකක් යන්න ඕන කියල තීරණය කලා. හැබයි අදහස තිබුනේ Certificate එක ඉවර කරල යන්න. කොහොම කොහොම හරි ඒක ඇදිල ඇදිල ගිහින් හරියටම යන්න සෙට් උනේ ගිය 18 වෙනිදට. යාලුවෝ ටික එක එක පැති වල, ලසන්ත ඉන්නෙ පන්නිපිටියෙ ට්‍රෙෂාන් කැලණියෙ වෙනුර ඉන්නෙ වැලිගම කල්ප අලුත්ගම මදුෂාන් කුරුණෑගල ඉතිං සංවිධාන කටයුතු සේරම කලෙත් අන්තර්ජාලය හරහා. ඒකට ගූගල් මැප්ස් ගොඩාක් උදව් උනා :). ප්‍රධාන සංවිධායක පට්ටම ගත්තෙ ට්‍රෙෂාන් ඒත් පට්ටමේ වැඩ කලේ ලසන්ත.
අපි තුන්දෙනෙකුට වොරන්ට් ලියාගන්න පුලුවන් උනා. http://railway.gov.lk එකට අනුව උදේ 5.45ට කොටුවෙන් යන යාල්දේවී දුම්රිය 9.10 වෙද්දී අනුරාධපුරයට යනවා. ඒකෙන් යන්න තීරණය කරගත්තා. නවාතැන් ප්‍රශ්නෙට කරන්නෙ මොකක්ද කියල හිත හිතා ඉදිද්දී රජරට පුත්‍රයාව මතක් උනා. ඉතිං නවතින්න තැනක් සෙට් කරන එක රජරට පුත්‍රයට බාරදීල අනික් දේවල් ලෑස්ති කරා.
9.10 වෙද්දි අ‘පුරට දුම්රිය යන නිසා කෙලින්ම නවතින තැනට ගිහින් බෑග් තියල අටමස්ථානේ වන්දනා කරල වැවකින් එහෙම නාල කරල සීගිරියට බලා ගිහින් ගෙදර එන්න තමයි සංවිධානය කරගත්තේ.
අපිට ඉතිං 5.30ට කොළඹ යන්න පුලුවනෑ. ලසන්තලගෙ ගෙදරට ගිහින් එහෙන් කොළඹකොටුවට යන්න තීරණය උනා. ඒ අනුව මම,කල්ප,ට්‍රෙෂාන්,වෙනුරට ට්‍රිප් එක 17 වෙනිදට පටන් ගැනුනා.
17 වෙනිද හවස 3.00ට ගෙදරින් ගියාම හරියටම 7.00 වෙද්දි පන්නිපිටියට යාගන්න පුලුවන් උනා. ට්‍රෙෂාන් 8.00ට විතරත් අනිත් දෙන්න 9.00ට විතරත් ආව. මම ගියේ කටුබැද්ද කොට්ටාව හරහා. 5.30ට කොළඹ යන්න ඕන නිසා වෑන් එකක් කතා කරගත්තා. 18 වෙනිදා පාන්දරිංම නැගිටල ඕං 5.20 වෙද්දි කොළඹට ගියා. ගිහින් වොරන්ට් ටික ලියාගන්න මගේ වොරන්ට් කොලේ බලද්දී ඒක මිසිං. බැලින්නං කලින් දවසේ වෙනුරයා හිමීට ඒක හංගල. කොහොම හරි පරක්කු වෙන හින්දා ඒ වෙලාවෙම ඒක හම්බුනා නැත්තං තව ටිකක් හංගන් ඉදී. කල්ප 1st Class මමයි වෙනුරයි 2nd Class අනිත් අයත් 2nd class ටිකට් අරගත්ත. ගිහානුත් අපිට එකතු වෙන්න හිටියෙ කොටුවෙදි.
5.30 වෙලත් ගිහාන් තාමත් නෑ. අපි ටික කෝච්චියට නැග්ගා. කෝච්චිය ඇද්දුවා. අපි බහින්නයැ. ගිහාන්ට බස් එකේ වරෙන් කියල කෝල් එකක් දුන්න. පොර බස් එකේ එනව අපි කෝච්චියෙ යනවා. නගරාන්තර දුම්රියක් නිසා වැඩිය නැවතුම් නෑ. ගමන විතරයි. ප්‍රයිවට් බස් එකක වගේ සිංදුත් ඇහෙනවා හැබයි නෝමල් ඒවා. යාල්දේවියෙ කොච්චර ඉඩ තියෙනවද කියනව නම් අපේ බෑග් පවා තිබ්බෙ අනිත් පැත්තෙ ෂීට් උඩ.
ආ තව එකම පැත්තකට යන කෝච්චියකට ඉස්සර කරනව ජීවිතේ ප්‍රථම වතාවට දැකගත්ත. අවට සිරි නරඹමින් පින්තූර ගනිමින් යන අතර ඕං එකෙක් කාඩ් පැක් එකක් ඇදපි.
“ඹ්මියක් බලමුද බං“
“හතර දෙනාට නේ පුලුවන් අපි 5ක් ඉන්නවනේ“
“මට නං පිටිපස්ස බලාගෙන යන්න බෑ උඹල සෙල්ලම් කරපල්ල“
ට්‍රෙෂාන් ස්වේඡ්චාවෙන් ඉවත් උනා එහෙම කියල.
එපාර වෙනුර ඕමි බලන්න දන්නෑලු. ලසන්ත කුප්පි පාරක් දැම්මා. වැඩේ ගොඩ හැබයි. තියං කපල කොල දෙක දෙක දුන්න. අපි ඉතිං පලවෙනි පාර නිසා මිනිහට චාන්ස් දෙක තුනකුත් දුන්න.
ට්‍රෙෂානය පොඩි නින්දක් දාගෙන ඉදල අපි පින්තූර ගන්නැද්ද බං කියල අපට ඉස්සරහින් හිටපු ෂීට් එකේ අංකල් කෙනෙක් එක්කරගෙන ඇවිත් ඔක්කොමලගේ පින්තූරයක් ගන්න සෙට්කරගත්ත. පින්තූරෙ අරන් ඉවර උනාට පස්සේ අංකල්ගෙන් ඉංග්‍රිසි පට්ට ලෙසන් එකක් හම්බුනා ඔක්කෝටම. ආයෙම අපි සෙල්ලම් කරද්දි ට්‍රෙෂාන් අර අන්කල් එක්ක කඩු ෆයිට් එකක් පටන් අරන්. මොනව කතා කරාද කියල අපට නම් ඇහුනෙ නෑ. මොනව උනත් දෙපැත්තෙම සිංහල ඉංග්‍රිස් කවලමක් කියල නම් තේරුණා.
අපි වොරන්ට් නිසා අපට බුක් කරපු ෂීට් තමයි හම්බෙන්නේ. කල්පගේ ෂීට් එක 1st Class. මගෙයි වෙනුරගෙයි 2nd Class. ඒ උනාට අපි ගියේ 2nd Class බුක් නොකරපු ෂීට් වල. මෙන්න යාල්දේවියේ ඇතුල.
වෙනුරය ඒ අතර ට්‍රෙෂානයට බෝල බස්සනවා. 1st Class එක AC කරල තියෙන්නේ. ෂීට් තියෙන්නෙ ඇජෙස්ටබල් ඒවා කියල. ට්‍රොෂානයටත් නිකං ඉන්න බැරිකමට ගිහින් 1st Class ආසන මොන වගේද? 2nd Class වෙන් කල ආසන මොනවගේද කියලත් බලල ආව. අනුරාධපුරේටම යන නිසා මුලු කෝච්චිය පුරාම අපි ඇවිදල තිබුණ. :)
කුරුණෑගලදී මදුෂාන් අපිත් එක්ක එකතු උනා උදේ කෑමත් අරන්. හත් දෙනෙකුට කෑම ගෙනාවට අපි 6දෙනයි නෙව කෝච්චියෙන් ආවෙ. හත්දෙනෙකුගෙ කෑම අපි හයදෙනා ඉවර කරා. කුරුණෑගලට ඇවිත් රජරට පුත්‍රයට කෝල් කරන්න කියපු නිසා කෝල් එකක් අරන් කිවුවා අපි කුරුණෑගල බව. හැමෝගෙන්ම 1500 ගානේ කලෙක්ෂන් එකක් දැම්මා. ලසන්ත තමයි මුල්‍යමය කටයුතු පරිපාලනයට බාරගත්තෙ.
රජරට පුත්‍රය එයාලගේ ගෙදරම තමයි නවාතැන් ලේස්ති කරල තිබුනේ. දැන් අපි යන්න ඕන තලාවට. නගරාන්තරේ තලාවෙ නැවැත්තුවෙ නෑ. ඉතිං අ‘පුර තමයි නැවතුනේ. ඒ වෙද්දි වෙලාව හරියටම උදේ 11.30යි. කෝච්චිය අනුරාධපුරයට ලඟා උනේ CGR website එකේ තියෙන වෙලාවට වඩා පැය දෙකක් පහුවෙලා.
දැන් අපි ප්ලෑන් කරපුව සේරම අවුල් වෙලා. ආපහු තලාවට බස් එකකින් ආව. තලාව බස් නැවතුමේ ඉදලා ආයෙම රජරට පුත්‍රයා ඇමතුවා. ගෙදරට යන පාර අහගත්ත. ගෙදරට දාපු ගේට්ටුවෙන් ඇතුලට ගිහින් ආයෙම කෝල් එකක් ගත්ත. එතකොටම රජරට පුත්‍රයාගේ රූපය ගේට්ටුව අතරින් මතු උනා. අපි ඇතුලට වෙලා බලන් ඉන්නව එයාල එලියට වෙලා අපි එනකං බලන් ඉන්නව. :D. දෙගොල්ලන්ටම හිනා. අපි ආගිය තොරතුරු කතා කරන අතර ගිහාන්ව එක්කන් එන්න අපේ දෙන්නෙක් ආයෙම තලාව බස් නැවතුම බලා පිටත් උනා.
ඒ දෙන්නත් එක්කලම ගිහාන් අපිත් එක්ක එකතු උනා. රජරට පුත්‍රයගේ අම්ම අපට උදේ කෑමත් ලේස්ති කරල. උදේ කෑම දවල්ට ශීෆ්ට් කරා. දැන් වෙලාව දෙකට විතර ඇති. ගමන දවස් දෙකකින් ෂේප් කරගන්නත් ඕන. ආයෙම ඩිස්කෂන් එක දාගෙන ඉදිද්දී අවට වැව් තියෙන විත්තියත් හවස් වෙලා නාගන්න පුලුවන් කියන අදහස රජරට පුත්‍රයගෙන් ආව. අපේ කට්ටිය වැඳුම් පිඳුම් වලට වැඩිවෙලාවක් ගන්න එකක් නෑ කියල හිතල 5.30ට වත් ආපහු එන්න හිතාගෙන ආයෙමත් පූජානගරයට යන්න අනුරාධපුරය බලා පිටත් උනා. බෑග් සේරම ඒ ගෙදර තියල එකක කෑම බීම ටික දාගෙන මදුෂාන් එදාම ගෙදරයන්නත් බලාගෙන තමයි අපි අ‘පුරයට ආවෙ. එදා මදුෂාන්ට නෑම තහනම් කරල වතුරට බහින්න එපා කියල වෝනිං එකක් හම්බෙල තිබුණ.
අනුරාධපුරයට ආයෙම ලඟා උනා. එතනින් වෑන් එකක උඩ මළුවට යන්න එක්කෙනාගෙන් රුපියල් 10ක් විතරයිලු ගන්නේ. අපිත් එහෙම වෑන් එකක් හොයාගත්ත.
“උඩමලුවට එක්ක යන්න 100යි“
අනිත්පැත්තට දෙසීය ගාණක් කිවුව දැන් මතක නෑ.
“1500ක් දෙනව නම් සේරම එක්කන් යන්නම්“
වාහනේ ගනන් හිලවු කිවුව.
“මොකද කරන්නේ“
“උඩමලුවට යමු, 130යිනේ. එතනට ගිහින් හැමතැනටම පයින්ම යතෑකි“
“එහෙනං එහෙම කරමු“
අපි වෑන් එක කතා කරගන්න අතරෙ ට්‍රෙෂානයයි ගිහානයයි මෝටර් බයිසිකල් කඩේකට රිංගල බයික් ගැන විස්තර අහනවා. උන් දෙන්නත් ඇදගෙන වෑන්එකට නැගගත්ත. උඩමලුවට යනකං බයික් ගැනමයි දෙන්නගෙ කතාව. කොහොම හරි 3.00ට විතර උඩමළුවට ලඟා උනා.
මේ දවස් වල අටමස්ථානෙ කොහොමද? අටමස්ථානෙම වඳින්න පැය දෙකක් අපට ඇතිවෙයිද? මදුෂාන් එදා රෑ ගෙදර යයිද? අපට ආපහු තලාවට යන්න පුලුවන් වෙයිද? රෑට කන්නෙ කොහොමද? කියලා ඊළඟ පෝස්ට් එකෙන් දාන්නම්.
අපි තුන්දෙනෙකුට වොරන්ට් ලියාගන්න පුලුවන් උනා. http://railway.gov.lk එකට අනුව උදේ 5.45ට කොටුවෙන් යන යාල්දේවී දුම්රිය 9.10 වෙද්දී අනුරාධපුරයට යනවා. ඒකෙන් යන්න තීරණය කරගත්තා. නවාතැන් ප්‍රශ්නෙට කරන්නෙ මොකක්ද කියල හිත හිතා ඉදිද්දී රජරට පුත්‍රයාව මතක් උනා. ඉතිං නවතින්න තැනක් සෙට් කරන එක රජරට පුත්‍රයට බාරදීල අනික් දේවල් ලෑස්ති කරා.
9.10 වෙද්දි අ‘පුරට දුම්රිය යන නිසා කෙලින්ම නවතින තැනට ගිහින් බෑග් තියල අටමස්ථානේ වන්දනා කරල වැවකින් එහෙම නාල කරල සීගිරියට බලා ගිහින් ගෙදර එන්න තමයි සංවිධානය කරගත්තේ.
අපිට ඉතිං 5.30ට කොළඹ යන්න පුලුවනෑ. ලසන්තලගෙ ගෙදරට ගිහින් එහෙන් කොළඹකොටුවට යන්න තීරණය උනා. ඒ අනුව මම,කල්ප,ට්‍රෙෂාන්,වෙනුරට ට්‍රිප් එක 17 වෙනිදට පටන් ගැනුනා.
17 වෙනිද හවස 3.00ට ගෙදරින් ගියාම හරියටම 7.00 වෙද්දි පන්නිපිටියට යාගන්න පුලුවන් උනා. ට්‍රෙෂාන් 8.00ට විතරත් අනිත් දෙන්න 9.00ට විතරත් ආව. මම ගියේ කටුබැද්ද කොට්ටාව හරහා. 5.30ට කොළඹ යන්න ඕන නිසා වෑන් එකක් කතා කරගත්තා. 18 වෙනිදා පාන්දරිංම නැගිටල ඕං 5.20 වෙද්දි කොළඹට ගියා. ගිහින් වොරන්ට් ටික ලියාගන්න මගේ වොරන්ට් කොලේ බලද්දී ඒක මිසිං. බැලින්නං කලින් දවසේ වෙනුරයා හිමීට ඒක හංගල. කොහොම හරි පරක්කු වෙන හින්දා ඒ වෙලාවෙම ඒක හම්බුනා නැත්තං තව ටිකක් හංගන් ඉදී. කල්ප 1st Class මමයි වෙනුරයි 2nd Class අනිත් අයත් 2nd class ටිකට් අරගත්ත. ගිහානුත් අපිට එකතු වෙන්න හිටියෙ කොටුවෙදි.
5.30 වෙලත් ගිහාන් තාමත් නෑ. අපි ටික කෝච්චියට නැග්ගා. කෝච්චිය ඇද්දුවා. අපි බහින්නයැ. ගිහාන්ට බස් එකේ වරෙන් කියල කෝල් එකක් දුන්න. පොර බස් එකේ එනව අපි කෝච්චියෙ යනවා. නගරාන්තර දුම්රියක් නිසා වැඩිය නැවතුම් නෑ. ගමන විතරයි. ප්‍රයිවට් බස් එකක වගේ සිංදුත් ඇහෙනවා හැබයි නෝමල් ඒවා. යාල්දේවියෙ කොච්චර ඉඩ තියෙනවද කියනව නම් අපේ බෑග් පවා තිබ්බෙ අනිත් පැත්තෙ ෂීට් උඩ.
ආ තව එකම පැත්තකට යන කෝච්චියකට ඉස්සර කරනව ජීවිතේ ප්‍රථම වතාවට දැකගත්ත. අවට සිරි නරඹමින් පින්තූර ගනිමින් යන අතර ඕං එකෙක් කාඩ් පැක් එකක් ඇදපි.
“ඹ්මියක් බලමුද බං“
“හතර දෙනාට නේ පුලුවන් අපි 5ක් ඉන්නවනේ“
“මට නං පිටිපස්ස බලාගෙන යන්න බෑ උඹල සෙල්ලම් කරපල්ල“
ට්‍රෙෂාන් ස්වේඡ්චාවෙන් ඉවත් උනා එහෙම කියල.
එපාර වෙනුර ඕමි බලන්න දන්නෑලු. ලසන්ත කුප්පි පාරක් දැම්මා. වැඩේ ගොඩ හැබයි. තියං කපල කොල දෙක දෙක දුන්න. අපි ඉතිං පලවෙනි පාර නිසා මිනිහට චාන්ස් දෙක තුනකුත් දුන්න.
ට්‍රෙෂානය පොඩි නින්දක් දාගෙන ඉදල අපි පින්තූර ගන්නැද්ද බං කියල අපට ඉස්සරහින් හිටපු ෂීට් එකේ අංකල් කෙනෙක් එක්කරගෙන ඇවිත් ඔක්කොමලගේ පින්තූරයක් ගන්න සෙට්කරගත්ත. පින්තූරෙ අරන් ඉවර උනාට පස්සේ අංකල්ගෙන් ඉංග්‍රිසි පට්ට ලෙසන් එකක් හම්බුනා ඔක්කෝටම. ආයෙම අපි සෙල්ලම් කරද්දි ට්‍රෙෂාන් අර අන්කල් එක්ක කඩු ෆයිට් එකක් පටන් අරන්. මොනව කතා කරාද කියල අපට නම් ඇහුනෙ නෑ. මොනව උනත් දෙපැත්තෙම සිංහල ඉංග්‍රිස් කවලමක් කියල නම් තේරුණා.
අපි වොරන්ට් නිසා අපට බුක් කරපු ෂීට් තමයි හම්බෙන්නේ. කල්පගේ ෂීට් එක 1st Class. මගෙයි වෙනුරගෙයි 2nd Class. ඒ උනාට අපි ගියේ 2nd Class බුක් නොකරපු ෂීට් වල. මෙන්න යාල්දේවියේ ඇතුල.
වෙනුරය ඒ අතර ට්‍රෙෂානයට බෝල බස්සනවා. 1st Class එක AC කරල තියෙන්නේ. ෂීට් තියෙන්නෙ ඇජෙස්ටබල් ඒවා කියල. ට්‍රොෂානයටත් නිකං ඉන්න බැරිකමට ගිහින් 1st Class ආසන මොන වගේද? 2nd Class වෙන් කල ආසන මොනවගේද කියලත් බලල ආව. අනුරාධපුරේටම යන නිසා මුලු කෝච්චිය පුරාම අපි ඇවිදල තිබුණ. :)
කුරුණෑගලදී මදුෂාන් අපිත් එක්ක එකතු උනා උදේ කෑමත් අරන්. හත් දෙනෙකුට කෑම ගෙනාවට අපි 6දෙනයි නෙව කෝච්චියෙන් ආවෙ. හත්දෙනෙකුගෙ කෑම අපි හයදෙනා ඉවර කරා. කුරුණෑගලට ඇවිත් රජරට පුත්‍රයට කෝල් කරන්න කියපු නිසා කෝල් එකක් අරන් කිවුවා අපි කුරුණෑගල බව. හැමෝගෙන්ම 1500 ගානේ කලෙක්ෂන් එකක් දැම්මා. ලසන්ත තමයි මුල්‍යමය කටයුතු පරිපාලනයට බාරගත්තෙ.
රජරට පුත්‍රය එයාලගේ ගෙදරම තමයි නවාතැන් ලේස්ති කරල තිබුනේ. දැන් අපි යන්න ඕන තලාවට. නගරාන්තරේ තලාවෙ නැවැත්තුවෙ නෑ. ඉතිං අ‘පුර තමයි නැවතුනේ. ඒ වෙද්දි වෙලාව හරියටම උදේ 11.30යි. කෝච්චිය අනුරාධපුරයට ලඟා උනේ CGR website එකේ තියෙන වෙලාවට වඩා පැය දෙකක් පහුවෙලා.
දැන් අපි ප්ලෑන් කරපුව සේරම අවුල් වෙලා. ආපහු තලාවට බස් එකකින් ආව. තලාව බස් නැවතුමේ ඉදලා ආයෙම රජරට පුත්‍රයා ඇමතුවා. ගෙදරට යන පාර අහගත්ත. ගෙදරට දාපු ගේට්ටුවෙන් ඇතුලට ගිහින් ආයෙම කෝල් එකක් ගත්ත. එතකොටම රජරට පුත්‍රයාගේ රූපය ගේට්ටුව අතරින් මතු උනා. අපි ඇතුලට වෙලා බලන් ඉන්නව එයාල එලියට වෙලා අපි එනකං බලන් ඉන්නව. :D. දෙගොල්ලන්ටම හිනා. අපි ආගිය තොරතුරු කතා කරන අතර ගිහාන්ව එක්කන් එන්න අපේ දෙන්නෙක් ආයෙම තලාව බස් නැවතුම බලා පිටත් උනා.
ඒ දෙන්නත් එක්කලම ගිහාන් අපිත් එක්ක එකතු උනා. රජරට පුත්‍රයගේ අම්ම අපට උදේ කෑමත් ලේස්ති කරල. උදේ කෑම දවල්ට ශීෆ්ට් කරා. දැන් වෙලාව දෙකට විතර ඇති. ගමන දවස් දෙකකින් ෂේප් කරගන්නත් ඕන. ආයෙම ඩිස්කෂන් එක දාගෙන ඉදිද්දී අවට වැව් තියෙන විත්තියත් හවස් වෙලා නාගන්න පුලුවන් කියන අදහස රජරට පුත්‍රයගෙන් ආව. අපේ කට්ටිය වැඳුම් පිඳුම් වලට වැඩිවෙලාවක් ගන්න එකක් නෑ කියල හිතල 5.30ට වත් ආපහු එන්න හිතාගෙන ආයෙමත් පූජානගරයට යන්න අනුරාධපුරය බලා පිටත් උනා. බෑග් සේරම ඒ ගෙදර තියල එකක කෑම බීම ටික දාගෙන මදුෂාන් එදාම ගෙදරයන්නත් බලාගෙන තමයි අපි අ‘පුරයට ආවෙ. එදා මදුෂාන්ට නෑම තහනම් කරල වතුරට බහින්න එපා කියල වෝනිං එකක් හම්බෙල තිබුණ.
අනුරාධපුරයට ආයෙම ලඟා උනා. එතනින් වෑන් එකක උඩ මළුවට යන්න එක්කෙනාගෙන් රුපියල් 10ක් විතරයිලු ගන්නේ. අපිත් එහෙම වෑන් එකක් හොයාගත්ත.
“උඩමලුවට එක්ක යන්න 100යි“
අනිත්පැත්තට දෙසීය ගාණක් කිවුව දැන් මතක නෑ.
“1500ක් දෙනව නම් සේරම එක්කන් යන්නම්“
වාහනේ ගනන් හිලවු කිවුව.
“මොකද කරන්නේ“
“උඩමලුවට යමු, 130යිනේ. එතනට ගිහින් හැමතැනටම පයින්ම යතෑකි“
“එහෙනං එහෙම කරමු“
අපි වෑන් එක කතා කරගන්න අතරෙ ට්‍රෙෂානයයි ගිහානයයි මෝටර් බයිසිකල් කඩේකට රිංගල බයික් ගැන විස්තර අහනවා. උන් දෙන්නත් ඇදගෙන වෑන්එකට නැගගත්ත. උඩමලුවට යනකං බයික් ගැනමයි දෙන්නගෙ කතාව. කොහොම හරි 3.00ට විතර උඩමළුවට ලඟා උනා.
මේ දවස් වල අටමස්ථානෙ කොහොමද? අටමස්ථානෙම වඳින්න පැය දෙකක් අපට ඇතිවෙයිද? මදුෂාන් එදා රෑ ගෙදර යයිද? අපට ආපහු තලාවට යන්න පුලුවන් වෙයිද? රෑට කන්නෙ කොහොමද? කියලා ඊළඟ පෝස්ට් එකෙන් දාන්නම්.
Posts
