කලින් පෝස්ට් එකෙන් රජරටට යාල්දේවියෙන් ගිහින් උඩමළුව ලඟට ගිහිපු හැටි ලිවුවා ඒක තවම
බලපු නැති අය ඉන්නව නං මේං ලින්ක් එක ඒක ඉස්සෙල්ල බලල ඉන්න.
ඉතිං උඩමළුව ගාවට ගිහිපු අපි වෑන් එකට අර දාපු කලෙක්ෂන් එකෙන් ගාණ පියවල ශ්‍රී මහා බෝධීන් වහන්සේ වැඳ පුදා ගන්න ඒ දෙසට පිටත් උනා. මේ පහලින් තියෙන්නේ ඒ පාර තමයි.
ඔය පාර දිගේ ඉදිරියට යද්දි ශ්‍රී මහා බෝධින් වහන්සේගේ පූජා භූමියට ඇතුලු වෙන තැන ඉදි කරල තියෙනව මල් කඩ පෙළක්. අපි එතනට ළඟාවෙනවත් එක්කම
“මල් අරන් යන්න එන්න“
“අපෙනුත් මල් අරගන්න“
“මේ හරියට කවුරුවත් එන්නෙ නෑ මේ හරියනේ ගන්න“
ඒ කඩ පාරෙන් ටිකක් එහාට වෙන්න තිබුණු නිසා දෙන්නෙක් ගියා මල් අරන් එන්න. අනිත් අය ඇතුළු වීමේ දොරටුව ළඟ
පින්තූර ටිකක් ගත්තා.
ඉතිං පූජා භුමියට ඇතුල් වෙන්න පාර තිබුණට එතිනින් ඇතුළු වෙන්න දෙන්නෙ නැහැ. පරීක්ෂා කිරීමේ කුටියක් ඇතුලින් තමයි ඇතුළු වෙන්න තියෙන්නේ.
අපි ගියේ නැගෙනහිර දොරටුවෙන් ඇතුළු වෙන්න. ඒත් ප්‍රශ්නයක් පාවහන් නැගෙනහිර දොරටුවේ තියල ගියොත් ආයෙම මේ පැත්තෙන් එන්න වෙනවා. ඉතිං අපි තීරණය කලා උතුරු දොරටුවෙන් ඇතුළුවෙන්න. උතුරු දොරටුව ළඟ පාවහන් තියල ඇතුළු උනා. මල් පූජා කරල වැඳල එහෙම ඉවර වෙලා පින්තූර ගනිමින් මළුව වටේ ඇවිද්දා. ඇවිද්දෙ වට තුනක් විතර උනාට මටත් උතුර දකුණ මාරු උනා. තව පාරක් වටයක් ඇවිද්දම උතුරු දොරටුව තියෙන පැත්ත මතක් උනේ. හිතුවට වඩා වෙලා ගතවෙලා කියල දැනුන.
මේ ඉහලින් තියෙන එකට කියන්නේ ප්‍රාර්ථනා බෝධිය කියලලු. කට්ටිය අත ගාලම ඒකෙ කඳ මැදිලා.
මළුව ඇතුලෙදි මේං මේ සුදු පරෙවියා දකින්න හම්බුනා.
උතුරු දොරටුවෙන් එළියට ආවම ලෝවාමහාපාය. එතන ඉදන් කට්ටියම පින්තූර ගත්ත.
නැවතත් රුවන්වැලි මහ සෑය වෙත පාගමනින් ඇදුන. මේ පහළින් තියෙන්නෙ ලෝවාමහාපාය ලගට චෛත්‍යරාජයා පේන ආකාරය තමයි.
අහසෙ අඳුරු වළාකුළු නිසා රත්නමාලී චෛතය රාජයා අපූරුවට පේනවා. පාවහන් ගලවල රැදවුම් කුටියෙ තියල ඇතුළු උනා. පුදබිමට ඇතුළු වෙනවත් එක්කම සෑහෙන වෙනසක් දැනුනා. මේ තියෙන්නේ ඉර වැහි වළාකුළු අතර සැඟවුණු වෙලාවක මම ගත්තු පින්තූරයක්.
මල් පූජ කරල චෛත්‍ය රාජයා වටේ ඇවිදගෙන යද්දී පොළවට අල්ලලා තියෙන ගල් පතුරු වල කොටල තියෙන අකුරු කියවන්නත් අපේ කට්ටිය උත්සහ කලා. උතුරු පැත්තට වෙන්න තියෙන දුටුගැමුණු රජතුමාගේ කඩොල් ඇතාගේ දළයක් පෙනව කියල තියෙන තැන නැවතිල නැවතත් පින්තූර ටිකක් අරගත්තා.
ඒ අතර තමා දැක්කේ වාඩිවෙලා වැද වැඳ හිටපු ගෑණු කෙනෙක් ආවේශ වෙලා මොකක්ද විකාරයක් කරනවා.
රුවන්වැලි චෛත්‍යරාජයා ලඟින් නැවතත් අපේ ගමන පයින්ම ඇරඹුනා. මේ ලංකාරාමය.
මහමෙව්නාවේ නටඹුන් නරඹමින් සමාධි බුද්ධා ප්‍රතිමා වහන්සේ ඇතුළුව අමස්ථානයම පාගමනින් වැදල ඉවර වෙනකොට හවස 6.00ත් පහුවෙලා. ඒ උනාට ගොඩක් කළුවර වෙලා තිබුණා.
උදාරට ඇමතුමක් අරන් රාත්‍රී ආහාරයත් අරගෙනම එන බව පැවසීමටන් පසු වටවන්දනා මාර්ගය දිගේ අපේ අය පා ගමනින්ම ආපසු එන්න පිටත් උනා. එනවා එනවා ඉවරයක් නැති පාටක් තමා පේන්නේ. කූට්ටම් පොකුණ ලඟට එනවිටත් හොදටම කළුවර වැටිල. ගෙයක් දොරක් පේනතෙක් මානෙක නෑ පාර විතරයි. පැය බාගයක් විතර ඇවිද්දට පස්සෙ ඔන්න ගෙවල් කිහිපයක් ලඟට ආව. පාර හරිද කියල දන්නෙ නැති නිසා අපි ලඟ තිබුණු කඩේකට ගොඩවැදිල ටවුන් එකට මේ පාර දිගේ කොච්චර දුරද කියල විමසුවා. තව කිමී 2ක් විතර තියෙන බව තමයි දැනගන්න ලැබුනේ. රෑ බෝවී තිබුණු නිසා ජේතවනාරාමයට නොගිහින් එන්න හැදුවත් ළගම පාර තියෙන්නේ ජේතවනාරාමය මැදින්.
විදී ලාම්පු වල එලියෙන් පාර හොයාගෙන යන අතරේ වාහන යන පාරක් පේන්න ගත්ත. අපි පාරෙන් ඉවත්වෙලා අර වාහන යන මාර්ගය පැත්තට නටඹුන් අතරින් ගියා.
ළගටම ගියාම තමා දැක්කේ කම්බි දෙක පාර හරහා ඇදල තියෙනවා. ඒකෙනුත් පැනල පාරට ආව. මොන පැත්තට යන්නද කියල ෂුවර් එකක් නැ. අපි වමට හැරිල ඉදිරියට ආපු මෝටර් සයිකලයකින් පාර ඇහුවා.
"තව කි.මී 2ක් විතර තියෙනවා. ඔහොම ඉස්සරහට යන්න"
අන්තිමේ කොහොම හරි 7.45 විතර වෙද්දි ආයෙම උඩමළුව ලගට එන්න පුලුවන් උනා. එතන ඉදනුත් පාරට 1km තියෙන බව එතන හිටපු පොලිස් නිධාරියෙකුගෙන් දැනගන්න පුලුවන් උනා.
පාරට ඇවිත් කුරුණැගල බස් තියෙන තැන හොයාගන්න තව පැය බාගයක් විතර ඇවිද්දා.. ඊට පස්සෙ තමයි යන්න පුලුවන් තැනකට වෙලා හිටියේ කුරුණෑගල බස් එකක් එනකං. කුරුණෑගලින් ආපු යාලුවට පහුවෙනිදා තමයි රස්සාවෙ පලවෙනි දවස කොහොම හරි ගෙදර යන්න ඕන කිවුවා. ඉතිං මෑන්ස් ට කන්න බොන්න ගෙනත් දීල අපේ අය තුන්දෙනෙක් කාල එන්න ගියා. ඉතිරි අය බස් නැවතුමට වෙලා බස් එකක් එනකං හිටියා. ඒ අය කාල එනකනුත් බස් එකක් නැහැ. අපි කාල එනකොට යාලුව ගිහින් තිබුණා. ආයෙම අපි තලාව බස් එකක් එනකං අනුරාධපුරට වෙලා හිටියා..
පොලිස් නිළධාරීන් කිහිපදෙනෙක් ඉදිරියෙන් හිටපු නිසා අපි ගිහින් බස් ගැන විමසීමක් කලා.
"ඔයාල කොහේද?"
කට්ටිය හතරවටේ ගම් කියනවා. එපාර පැහැදිලි කරල කිවුවා. ක්ලාස් එකක යාලුවෝ කියලා..
"හරි පාරෙ අනිත් පැත්තෙන් ඉන්න. මං නවත්තල දෙන්නං"
අනිත්පැත්තෙ තියෙන්නේ පාලමක්. ඔන්න ඉතිං කස්ටියම පාලමේ ඇන්ද උඩ වාඩිවෙලා ඉන්නවා විහිලු තහලු කරකර.
ඒ අතර දවසේ සිදුවීම් ආවර්ජනයකුත් කලා. පයින් යෑම ගැන එහෙමත්.
ඒ අතර මෙච්චර වෙලා කට වැඩිය අරින්තැතිව හිටපු කල්ප එකපාරටම
"මේක තමයි නියම ෆන් එක"
පොරට පාළම් ඇන්ද උඩ ඉන්න එක තමා ෆන් එක වෙලා තියෙන්නේ.
බස් එක එනකංම මෑන් තමා අනිත් අයගේ බයිට් එක උනේ..
කොහොම හරි රෑ 12 වෙනකොටම වගේ අපි තලාවට ලඟා උනා.. වැවක නාන්න හිටියට ඒවැඩේ කල් දාන්න උනා. මේ රෑ මොන වැව්ද? පහුවෙනිදා උදේම වැවේ නාමු කියල. ඇග පත හෝදං නිදාගත්තා.
____________________________________________________________
ඉතිං පහුවදා උදේම නැගිටල දත කට මැදගෙන ඉවරවෙන කොට උදේ කෑමට තිබුනේ මේං මේවා..
අහල බලද්දි තමා දැනගත්තේ ඉඹුල් කිරිබත් කියලා. එදාම තමා කෑවේ. රසම රසයි. අනිත් අය නං කලිං කාල තිබුනා.
කාල ඉවර වෙලා ගියා වැවකට නාන්න. නාගනෙ ඉවර වෙලා ගියා සීගිරි..
සීගිරි කාශ්‍යපගේ ටීවී රූම් එකත් බලලම ආව.
එද්දි ගොඩාක් රෑ වෙලා ඒක නිසා ආයෙම පන්නිපිටියෙ නැවතිල පහුවදා කෝචිචියෙන්ම ආයෙ ගෙදර බලා ආව.
තවත් විස්තර ලියන්න තිබුණා මේක දැනටමත් දිග වැඩී කියල හිතුන නිසා අන්තිම දවසෙ එවුවා ෂෝට් කරල දැම්මා. D
-------------------------
පලි: ඉතිං කවුරු හරි යනවනං අනුරපුරේ කියන්ඩ තියෙන්නේ උඩමලුවට අන්තිමට එන්න තියාගෙන අනිත්පැත්තන් වන්දනාව පටන් ගන්න කියලා.. Train Time Table එක ඔන්ලයින් විතරක් පරීක්ෂා කරල තීරණ ගන්න එපා..
ගිය මාසෙ ඉදන්ම ලියල ලියල ඕං අද තමා මේක පබිලිස් කොරගන්න පුලුවන් උනේ.. අපිත් පලි කෑල්ලක් දැම්ම කියල කකා නඩු දාන එකක් නෑ මයෙ හිතේ නේද?
Posts
